Buitenconcert Accordeonata zeer geslaagd!
(van een bezoeker)
Zondagmiddag in Zuidbroek
We schrijven zondagmiddag 7 juli 2019 in Zuidbroek. De rest van Nederland is in de ban van “onze” Oranje leeuwinnen die later op de dag een unieke prestatie gaan leveren door in de finale van de worldcup voor het damesvoetbal tegen de huizenhoge favoriete vrouwen van de Verenigde Staten aan te treden.
Zeker 150 mensen laten deze historische gebeurtenis links liggen en geven hun voorkeur aan een cultureel event: het buitenoptreden van accordeonorkest Accordeonata uit Lekkerkerk. Op de uitgestrekte landerijen van Hoeve Maria, het lommerrijk gelegen optrekje van Dirry en Albert.
Er is een lieflijk zonnetje en er staat nauwelijks wind. Mensen zitten in afwachting van het optreden, drinkend uit hun bekertje koffie of nippend aan de wijn. De penningmeester kijkt ook blijmoedig, er worden financieel goede zaken gedaan en de clubkas wordt flink gespekt.
Klokslag drie uur vindt de aftrap plaats om in voetbaltermen te spreken. Voorzitter Dirry, tevens gastvrouw, kan haar blijdschap nauwelijks verhullen. Wat een grote opkomst en ook: zoveel mensen die niet eerder een optreden van Accordeonata hebben meegemaakt!
Dirigent Leo van Lierop neemt het muzikale deel voor zijn rekening. Het orkest zet in met de “Accordenistenparade”. De klanken dalen neer op de aanwezigen, veel vrouwen maar ook de nodige mannen. De jeugd is schaars vertegenwoordigd en heeft meer interesse in de fascinerende tuin met al die leuke plekjes, dan aandacht voor de muziek. Even kijken waar oma precies zit in het orkest en dan verder spelen met de nieuwe vriendjes.
Muziek om bij weg te mijmeren. Ik doe mijn ogen even dicht en reis met het orkest naar diverse landen in Europa. De vaak aanwezige James Last troont me mee naar Biscaya en vervolgens zwier ik mee met de Engelse wals. Bij de potpourri van Edith Piaf waan ik me op de grote Parijs boulevards. En de stiltes bij Marcoen, wat mooi getimed!
Ik kijk naar het orkest en zie passie. Ook wel de nodige denkrimpels bij de wat minder makkelijke loopjes. Opvallend is de tweedeling van mensen die vooral gericht zijn op hun eigen instrument en de mensen die hun blik hebben gericht op de dirigent.
Was het allemaal vlekkeloos? Laten we zeggen dat er wel ruimte voor verbetering was, maar overheersend vond ik de passie, de inzet en de spelvreugde. Het publiek maakte ook een tevreden indruk. Graadmeter was dat niemand vroegtijdig vertrok om toch maar “stiekum” naar het damesvoetbal te gaan kijken.
Een mooie middag in een prachtige ambiance!
Voor meer foto’s ga naar: https://photos.app.goo.gl/nSDWmhJA3XKzNd8g8